zibayefaribande

در مسیر عاشقی یک عمر پاسوزت شدم

غرق دریایم ولیکن تشنه لبسوزت شدم

چلچراغ تو محیا و سبب بی انتهاست

این منم که ناتوان و خسته پیسوزت شدم

نه من خوابم نه اینکه گیج و مسمومم

نه من دورم نه عشقم پشت صد بوم

فرو ماندیم و اما نه به این شکل

دلیلش ذات خوب و منطقی شوم

ما که محتاجیم و این را هیچ جا انکار نیست

این همه محتاج و اما در پی اش اسرار نیست

وصف این فعل و دلیل بودنش در خون ماست

گر چه‌ محتاجیم و اما بین ما سربار نیست